Scenariusz przedstawienia interaktywnego dla dzieci
Niniejszy tekst jest własnością intelektualną autora.
W
celu jego wykorzystania należy się z nim skontaktować.
Emilia
Moniuszko-Kwiecińska
emilia_moniuszko@poczta.onet.pl
OSOBY:
BABCIA
MUCHA
KOŃ
PIES
PANI
PAJĄK
MYSZKA
CHŁOPIEC
MUCHA -
PRZYJACIEL
Scenografia: fotel, ogródek, trawa, budynek z oknem, pajęczyna.
Starsza
Pani (BABCIA) wychodzi na scenę, siada w fotelu. Zaczyna robić sweter na
drutach. Nagle spostrzega, że siedzą przed nią dzieci.
BABCIA (do Publiczności):O, dzień dobry, dzień dobry, witajcie
Widzę, że przyszliście posłuchać bajki, tak?
Babcia
nadsłuchuje, co mówią dzieci.
No to posłuchajcie…
Na
scenę wbiega Mucha. Jest smutna. W tle słychać piosenkę.
Muzyka: Beata Małgorzata Moniuszko
Słowa: Emilia Moniuszko-Kwiecińska
Słowa: Emilia Moniuszko-Kwiecińska
REF.:
Mucha lata, Mucha lata.
Już zwiedziła kawał świata.
Szuka sobie przyjaciela,
świątek, piątek i niedziela.
itd…
BABCIA
(do Publiczności):Nad ogródkiem lata Mucha
MUCHA
(do
Publiczności): Czy mnie tutaj ktoś wysłucha?
Dzień słoneczny dzisiaj
taki
Rosną chabry oraz maki
A dlaczego smutna jestem?
Bo mnie nikt tu nie chce wesprzeć
Chcę miłości i przyjaźni
Mam je tylko w wyobraźni
Chciałabym mieć
przyjaciela
BABCIA (do Publiczności):Cicho pod nosem bzyknęła
Na
scenę wbiega Koń.
KOŃ: ihaaaa, ihaaaa
BABCIA
(do Publiczności):Zobaczyła konia w pędzie
MUCHA
(do Publiczności): Może on przyjazny będzie
Koń
na chwilę przystaje. Mucha siada na prawym kopycie Konia.
BABCIA (do Publiczności):Siadła na prawym kopycie
Koń rży
niespokojnie, zrzuca Muchę z kopyta i ucieka.
BABCIA (do Publiczności):Ale
ledwo uszła z życiem
Na scenę wbiega Pies i
szczeka. Zatrzymuje się i zaczyna dyszeć.
BABCIA
(do Publiczności):Przybiegł pies i głośno sapie
Przykucnęła mu na
łapie
Mucha
kuca na łapie Psa i chce coś powiedzieć.
Zacząć chciała z nim rozmowy
lecz pies do startu gotowy…
Pies zaczyna na
nią warczeć i szczekać. Pies
się zrywa i Mucha spada na ziemię.
Zerwał się i nie chciał słuchać
Pies
wybiega ze sceny.
A więc poszła sobie Mucha.
Mucha
wzdycha i zaczyna smutno bzykać. Nagle widzi dom i podlatuje bliżej.
BABCIA (do Publiczności):Nagle patrzy… dom
na górze
więc wleciała na
podwórze.
MUCHA
(do
Publiczności): Tu mieszkają jacyś ludzie.
Może z nimi lepiej pójdzie.
Widać Panią w kraciastej spódnicy, która podchodzi
do okiennicy i wiesza przylepiec na muchy.
Mucha
tego nie widzi.
BABCIA (do Publiczności):Pani w kraciastej spódnicy
Podeszła do okiennicy
I przylepiec powiesiła
MUCHA
(do
Publiczności):Pewnie będzie dla mnie miła…
BABCIA: Mucha
więc podeszła blisko
Pani
spostrzega Muchę. Ma skrzeczący głos, robi groźną minę.
PANI:
Co to za wielkie muszysko!?
Zaraz wpadnie mi do zupki
Albo zje kawał wątróbki
Może zjeść?
Pani
zwraca się do dzieci i słucha co powiedzą. Pani odwraca się do tyłu, jakby w
głąb domu.
PANI
(za siebie): Wiesiek, szybko… obiad czeka…
Mucha
przykleja się do przylepca i zaczyna się szamotać.
MUCHA
(do Publiczności):Jak tu zrozumieć człowieka?
Moje skrzydła przyczepione
Oj, ratunku…!
W kleju tonę!!!
Halo, czy ktoś
mi pomoże?
Mam tak zostać, nie daj Boże?
Chciałabym
zawołać mamę
BABCIA
(do Publiczności):Mucha wnet podniosła lament
Mucha zaczyna lamentować i popłakiwać.
MUCHA (do Publiczności): Ale mama jest daleko
Aż za lasem i
za rzeką
Oj, mój
obklejony brzuszek
BABCIA
(do Publiczności):Kto pomoże biednej Musze?
Babcia zachęca kilkoro dzieci do wejścia na scenę.
Mucha łapie dzieci za ręce i odkleja się od przylepca. Mucha otrzepuje się.
BABCIA
(do Publiczności):Jakoś się wykaraskała
MUCHA (do Publiczności): Jestem taka obolała!
No, nie było
łatwo wcale
Właśnie,
zaraz, ale, ale…
Muszę dzieciom
podziękować
Że zachciały
mnie ratować
Mucha kłania się i rozsyła buziaki po widowni.
BABCIA (do Publiczności):To nie koniec moi mili
Bo ta Mucha już
po chwili
W trawie spotkała Pająka
Pająk
wychodzi na scenę. Przeciąga się i nagle podskakuje, widząc Muchę.
PAJĄK (do Muchy): Czemu pani
tu się błąka?
itd…
***
Bajka
oczywiście dobrze się kończy. Mucha po wielu perypetiach, spotyka kogoś,
kto ją ratuje z narażeniem własnego życia. Dopiero wtedy główna bohaterka
zaczyna rozumieć kim jest przyjaciel.
Na końcu jest druga piosenka.
FRAGMENT PIOSENKI II. pt.: „Przyjaciel za sztuki Przyjaciel”
Muzyka: Beata Małgorzata Moniuszko
Słowa: Emilia
Moniuszko-KwiecińskaCzas trwania: 0:53 min.
REF.:
Tak się Mucha naszukała.
Przyjaźń,
to jest rzecz wspaniała.
Nie odmawia się nikomu,
gdy choć trochę można pomóc.
itd...
itd...
W celu uzyskania całego scenariusza, dwóch piosenek (po dwie
zwrotki) wraz z nutami, proszę o kontakt:
Scenariusz oraz piosenki są pod ochroną ZAiKS-u. Proszę zajrzeć
do zakładki FORMULARZ na dole Strony Głównej. Można też wybrać inny scenariusz, który nie jest jeszcze chroniony (informacje znajdują się pod każdym scenariuszem). Wtedy udostępnienie jest nieodpłatne.